Hoe geef je een lezing? Een lang verhaal oreren vol feiten of diep doordachte meningen? Ik besloot om vooral in gesprek te gaan met de aanwezigen, in discussie. En wat bleek: de aanwezigen waren van mening dat mijn roman geen fictie was. Afgestudeerde mbo'ers die geen gevoel voor hiërarchie hadden, niet met gezag konden omgaan, geen kennis van zaken hadden, maar wel heel veel noten op hun zang: dat was wat ze dagelijks in hun bedrijven tegenkwamen. Ik vond het eigenlijk helemaal niet leuk om te horen. Wat gun ik die jongeren toch heel veel meer toekomst!
woensdag 25 januari 2012
maandag 23 januari 2012
Bibliotheekdienst: vaardig geschreven satire
De Bibliotheekdienst heeft een recensie over mijn boek geschreven. Met dank aan de heer Theo Hoogbergen.
De recensie
"De titel is de onthutsende samenvatting van wat een docent Van Geel ervaart op een ROC-instelling. Op de eerste en de laatste pagina staat een niet-werkend tourniquet in een torenhoog nieuw schoolgebouw, als symbool voor het onderwijsniveau, de afstandelijke sfeer, de alles nivellerende maatregelen van 'multi-inzetbare' docenten, die 'als dinosaurussen studenten frontaal toeblaffen met kennis die de volgende dag al weer verouderd is'. De hoofdpersoon – is het wonder? – verzuurt en raakt in conflict met zijn bestuur, dat uit managers bestaat, die een volstrekt andere taal spreken dan de docent met liefde voor zijn vak. Een roman in vier hoofstukken, ingedeeld in een twintigtal paragrafen, die in hun titels de negatieve opvatting van de auteur weergeven. Overdrijving blijft niet achterwege, maar veel is zeker herkenbaar in een praktijk van schaalvergroting, integratie van vakken, 'het nieuwe leren' en vooral van de verdwenen leerling. Vaardig geschreven satire, die met wat fijnzinniger nuances nog aan trefzekerheid zou hebben gewonnen."
De recensie
"De titel is de onthutsende samenvatting van wat een docent Van Geel ervaart op een ROC-instelling. Op de eerste en de laatste pagina staat een niet-werkend tourniquet in een torenhoog nieuw schoolgebouw, als symbool voor het onderwijsniveau, de afstandelijke sfeer, de alles nivellerende maatregelen van 'multi-inzetbare' docenten, die 'als dinosaurussen studenten frontaal toeblaffen met kennis die de volgende dag al weer verouderd is'. De hoofdpersoon – is het wonder? – verzuurt en raakt in conflict met zijn bestuur, dat uit managers bestaat, die een volstrekt andere taal spreken dan de docent met liefde voor zijn vak. Een roman in vier hoofstukken, ingedeeld in een twintigtal paragrafen, die in hun titels de negatieve opvatting van de auteur weergeven. Overdrijving blijft niet achterwege, maar veel is zeker herkenbaar in een praktijk van schaalvergroting, integratie van vakken, 'het nieuwe leren' en vooral van de verdwenen leerling. Vaardig geschreven satire, die met wat fijnzinniger nuances nog aan trefzekerheid zou hebben gewonnen."
zondag 22 januari 2012
Geen les! De school als vastgoedmagnaat
De VPRO zendt maandag 23 januari in de Slag om Nederland een programma uit over het nieuwe gebouw van het Arcus College in Heerlen. Dit ROC wist in de afgelopen jaren 60 miljoen euro te sparen en werd zo het rijkste ROC van Nederland. Het geld werd koste wat het kost opzij gezet voor de bouw van een futuristische scholencomplex. Een dwaas verhaal: schakel om 20.25 uur in op Nederland 2.
Een prachtig gebouw. Het rijkste ROC van Nederland. Maar het onderwijs werd er niet beter op. Hoe kan het dat een onderwijsinstelling zijn belangrijkste taak zo kon verwaarlozen? En wat moet er gebeuren met de acht panden die het Arcus college achterlaat in Heerlen, dat toch al kampt met enorme leegstand?
De makers van het programma hebben zich behoorlijk in het onderwerp verdiept en komen tot de conclusie dat schoolbestuurders zich zijn gaan gedragen als projectontwikkelaars die alleen geinteresseerd zijn in nieuwbouw zonder zich te bekommeren om de leegstaande gebouwen die ze overal achterlaten. Combineer dat met beroerd onderwijs en je hebt een schandaal, aldus de website www.betermboparkstad.nl
En natuurlijk een reden te meer om mijn roman Geen les meer te lezen!
Een prachtig gebouw. Het rijkste ROC van Nederland. Maar het onderwijs werd er niet beter op. Hoe kan het dat een onderwijsinstelling zijn belangrijkste taak zo kon verwaarlozen? En wat moet er gebeuren met de acht panden die het Arcus college achterlaat in Heerlen, dat toch al kampt met enorme leegstand?
De makers van het programma hebben zich behoorlijk in het onderwerp verdiept en komen tot de conclusie dat schoolbestuurders zich zijn gaan gedragen als projectontwikkelaars die alleen geinteresseerd zijn in nieuwbouw zonder zich te bekommeren om de leegstaande gebouwen die ze overal achterlaten. Combineer dat met beroerd onderwijs en je hebt een schandaal, aldus de website www.betermboparkstad.nl
En natuurlijk een reden te meer om mijn roman Geen les meer te lezen!
MBO Parkstad: Geen les meer is aanrader
De website www.betermboparkstad.nl noemt mijn roman 'Geen les meer' een aanrader! De site meldt dat mijn roman heel dicht de realiteit benadert waar docenten op ROC's mee te maken hebben. Tragisch: want ik gun niemand een school als het fictieve ROC Holland waar het verhaal zich afspeelt.
www.betermboparkstad.nl meldt: 'Het boek is met veel humor geschreven en dat is tegelijk ook een puntje van kritiek: er valt in het onderwijs op dit moment niet zoveel te lachen. Daar staat tegenover dat de schrijver een genadeloze beschrijving geeft van de ellende die competentiegericht onderwijs teweeg kan brengen. Voor iedereen die iets met het MBO te maken heeft een aanrader.'
Kijk op: www.betermboparkstad.nl voor meer informatie.
www.betermboparkstad.nl meldt: 'Het boek is met veel humor geschreven en dat is tegelijk ook een puntje van kritiek: er valt in het onderwijs op dit moment niet zoveel te lachen. Daar staat tegenover dat de schrijver een genadeloze beschrijving geeft van de ellende die competentiegericht onderwijs teweeg kan brengen. Voor iedereen die iets met het MBO te maken heeft een aanrader.'
Kijk op: www.betermboparkstad.nl voor meer informatie.
Abonneren op:
Posts (Atom)